Den Bosch

Zo net na de verkiezingen, midden in de formatie zijn altijd al een paar pittige maanden in de politiek. Net voor de uitslag definitief was werd er door iedereen al geteld, welke partijen kunnen samen en hebben dan een meerderheid, wie gaat de formatie gesprekken voor? Welke kant gaat het dan op en wat kan iedereen inleveren en binnenhalen? Maar nu is het voor ons als SP wel een hele bijzondere tijd en daardoor voor mij persoonlijk ook. Ik werk voor de SP en als voorzitter ben je veel in gesprek met allerlei mensen binnen de partij en daar buiten. Juist toen de gesprekken met GroenLinks mislukt waren werd de druk op ons enorm opgevoerd, in de media maar ook op ons persoonlijk. Emile heeft het tot in den treuren moeten herhalen, “Met de VVD gaan wij niet aan tafel”.

Via de vele mails die ik binnen krijg en de gesprekken die ik heb met familie, vrienden, met iedereen die ik spreek over de politiek. Steeds komt de vraag, waarom gaan jullie niet praten? Waarom niet met de VVD en waarom is de PVV geen partij? Heel vaak komt daar ook een goed bedoeld advies bij. Haal binnen van jullie ideeën wat je binnen kunt halen, dan zit je in ieder geval in de coalitie en kun je iets betekenen voor al die mensen die op jullie gestemd hebben. Of juist precies het tegenovergestelde “Als jullie gaan praten dan zijn jullie echt stom en trapt de SP in de val van het motorblok”. “Patty, dan zijn jullie echt niet meer geloofwaardig”.

Hoe natuurlijk en logisch het uitsluiten van de VVD voor mij ook is, ik begrijp heel goed waarom mensen niet snappen dat we dat doen. Jullie als lid van de SP hebben via de website, de Tribune en de nieuwsbrieven van Emile goed mee kunnen krijgen waarom we niet net als de PvdA neo-liberaal beleid uit gaan voeren en onze handtekening zetten onder meer marktwerking. De inkomens ongelijkheid terugdringen en het aanpakken van de multinationals en banken is voor de VVD onbespreekbaar. Het vooraf aan al onze stemmers laten weten dat dat voor ons een must is, is volgens mij heel duidelijk en eerlijk. Op de tafel van de VVD staat een karige maaltijd voor de  mensen die hun stem en hun vertrouwen aan de SP hebben gegeven.

We houden ons aan ons woord, de SP gaat voor een Centrum-Links kabinet. Heel even is het ook veel aan bod gekomen, is er door iedereen in de media en daar buiten over gespeculeerd. Maar zo snel gaat het in de politiek en het nieuws, de optie zonder VVD verdween als sneeuw in het lentezonnetje.

Op het moment dat ik dit schrijf is er een nieuwe informateur gekozen en de eerste gesprekjes bij Tjeenk Willink thuis zijn al weer geweest.  We moeten afwachten, de SP is voor nu uit beeld in de Haagse politiek maar geloof me, in de provincies, Europa, de gemeente, ja zelfs in de Kamer is de SP nog volop aan zet. Al die SP’ers gaan niet zitten wachten op het ‘ja’ of ‘nee’ van Groen-Links.

In de buurt, in de wijken, dorpen en steden gaan wij gewoon het gesprek aan met iedereen die maar wil. Gaan we door met de strijd tegen het eigen risico, gaan we door om de wachtlijsten in de jeugdzorg te verminderen. We staan naast de ambulancemedewerkers en de Groningers in hun strijd tegen de plannen van het kabinet. Gaan we met de mensen die in schimmelhuizen wonen naar de verhuurder en staan we voor de deur van de wethouder als er opnieuw mensen op onredelijke manier behandeld worden door de WeenerXL.

Ons werk gaat gewoon door en is er een wereld te winnen, of het Centrum-Links alternatief van Emile nu weer in beeld komt of niet. Maar ik geef toe, hopen, wensen en dromen doe ik wel. Dan kunnen we echt structureel de koers omgooien en het voor ruim 90% van alle Nederlanders socialer doen. Ik wens het u, uw buurman, uw moeder, uw werkgever, uw huisarts, uw loodgieter, uw bakker, en uw kinderen, toe. Laten we samen dromen dat straks iedereen, ook het kind dat nu opgroeit in armoede, aan een goed gevulde tafel kan zitten.

Met kameraadschappelijke groet, uw voorzitster Patty Hamerslag